Zaterdag 18 november 2017. Het lijkt een eeuwigheid geleden en dat is het ook. Toch staat die dag nog in m’n geheugen gegrift.Noormannen 2 speelde toen namelijk zijn laatste wedstrijd, uit tegen GPC. Sindsdien zijn diverse wedstrijden afgelast, omdat ploegen uit de competitie zijn gehaald en omdat het winterweer zo nu en dan roet in het eten gooide. Daardoor heeft het ruim twee maanden geduurd voordat we het veld weer op mochten. De tweede seizoenshelft begon dan wel gelijk met een kraker van een wedstrijd: de derby thuis tegen Domburg 2.

 

In de selectie twee verloren zonen. Jelmer Theune is na een half jaar op zee weer terug aan boord van het Noormannen 2-schip. En Jacco Cijsouw werd na jaren vertoeven in de 1e selectie weer met open armen ontvangen. Daar tegenover staat het vertrek van Norbert, die in de winterstop (voorlopig) voorgoed terug naar Slowakije is verhuisd. Daardoor koos de technische staf, voor het oog van de toegestroomde pers, voor de volgende opstelling:

Doel: Mike

Verdediging: Arjen, Niels C, Niels van B, Jarno

Middenveld: PJ, Jacco, Julian

Aanval: Robin, Pedro, Niels G

Wissels: Jelmer, Jordi

 

Iedereen die Noormannen 2 een warm hart toedraagt weet dat het een eeuwigheid geleden is dat het de drie punten tegen de Noorderburen heeft gepakt. De selectie was er daarom op gebrand om eindelijk eens met het verleden af te rekenen. Het doel was dan ook het spel van Domburg met name op het middenveld te ontregelen. In het eerste deel van de wedstrijd lukte dat ook behoorlijk. Noormannen was het meest in balbezit en was zo nu en dan gevaarlijk. Zo kregen we via Julian, die twee keer voor de keeper verscheen en een schot van Jacco een aantal mooie kansen. Toch was het Domburg die de grootste kans kreeg. In de omschakeling verscheen een speler plots vrij voor Mike, die koelbloedig zijn doel verkleinde en redding bracht. Wat Domburg betreft bleef het daar verder bij in de eerste helft.

 

De conclusie in de rust was dat als we door zouden gaan zoals in de eerste helft, de doelpunten in de tweede helft vanzelf zouden komen. De eerste vijf minuten van de tweede helft probeerden we dan ook om de druk naar voren vast te houden. Daarna zakten we echter wat weg en dat resulteerde in een aantal gevaarlijke Domburgse corners achter elkaar. Met soms wat hangen en wurgen overleefden we deze allemaal. Intussen creëerden we zelf steeds meer kansen, waarbij het vizier telkens niet op scherp stond (wellicht een gebrek aan balgevoel door de weinige wedstrijden de laatste maanden).

 

Tot de 65e minuut toen een uittrap van de Domburg-keeper slecht werd verwerkt. We reageerden snel en zetten Pedro meteen vrij voor de keeper die koelbloedig afrondde. Eindelijk de 1-0 voorsprong te pakken. In het vervolg was Domburg kansloos, ondanks dat ze achterin één-op-één gingen spelen. Snel daarna wisten we van de ruimte te profiteren. Tien minuten voor tijd werd de opbouw van Domburg wederom verstoord. De bal kwam in de voeten van Jacco terecht, die twee opties had. Pedro vrij voor de keeper zetten of zelf richting het doel doorstomen. Hij deed het laatste, kwam alleen voor de keeper en rondde met buitenkantje rechts beheerst af. Een schitterende rentree voor hem en de wedstrijd was beslist.

 

We gaan dus met een gevoel de volgende winterstop in. Over drie weken staat de volgende wedstrijd pas weer op het programma. Het is behelpen in deze reserve 4e klasse, waarbij twee ploegen uit de competitie zijn genomen omdat ze achteraf blijkbaar niet over voldoende seniorenspelers beschikken. De overige teams zijn helaas de dupe.